Veertigdagentijd, stille week en Pasen 2025
07 mrt 2025 Veertigdagentijd, stille week en Pasen 2025 ![]() ‘Er staat geschreven…” Bijna altijd beginnen we deze periode met de verzoeking in de woestijn. Jezus wordt uit alle macht aangevallen door zijn tegenstander, de duivel. Hij geeft aan; ‘Het kan ook anders, je hoeft deze lijdensweg niet te gaan. Met macht, roem en snel succes kan het ook. Ook al haalt de duivel alles uit de kast, Jezus zegt nee, hij kent Gods Woord en Gods beloften. Bij ons heeft hij meestal minder nodig om ons van het rechte pad en onze roeping af te brengen. Het is een spannende tweesprong. Jezus kiest de weg van de Vader, welke keuze maakt u/jij? Vanaf de eerste zondag gebruiken we de aarde, het kruis ligt op de aarde, de lijnen van het kruis worden versterkt door rode en groene takken en symboliseren de tweesprong. De verticale rode takken symboliseren de verbinding met het goddelijke. De horizontale groene takken symboliseren de verbinding met het leven op aarde. Groen is de kleur van de toekomst. ![]() Zondag 16 maart, 2e zondag 40-dagentijd / Lucas 9: 28-36 Verheerlijking op de berg. “Luister naar Hem!” Jezus in het licht. Vandaag staat de verheerlijking op de berg centraal. De leerlingen zijn getuige van de glorie van God, stralend wit licht: de verschijning van Mozes en Elia. Het is allemaal bedoeld als een bemoediging onderweg, van Jezus naar Jeruzalem. Vanuit de glorie gaat de weg naar beneden, naar het kruis. Het hier om het luisteren! Om de weg te gaan, Jezus achterna. Via de diepte naar de breedte en hoogte van de Opstanding en het nieuwe leven. Dit keer ligt het kruis iets hoger op de op de aarde. En staan er 3 witte bloemen, een verwijzing naar Jezus, Mozes en Elia. Een symbool van de heerlijkheid van God. Hoor naar Mozes die bevrijdde uit de angst, het slavenland, en u als een herder leidde naar de rust, uw vaderland. Luister naar Elia’s woorden die hij vurig tot u sprak en de goden die bekoorden als een storm in stukken brak. Hoor naar hem die u voorgaat en de Schriften heeft volbracht, zie het licht dat voor u opgaat, groet de morgen die u wacht. ![]() Zondag 23 maart, 3e zondag 40-dagentijd / Lucas 13: 1-9 De gelijkenis van de vijgenboom. ‘Heer, laat hem ook dit jaar nog met rust’ Hoe zit het met het lijden en het ongeluk en de onderdrukking, alles wat mensen overkomt? Is dat straf op de zonde? Denken jullie dat? vraagt Jezus. Jezus geeft geen gemakkelijk antwoord op deze vraag. Hij zegt niet; die mensen waren onschuldig, net als jullie. Zijn antwoord is eerder: álle mensen staan schuldig tegenover God, jullie net zo goed. We schieten tekort. Jezus vertelt ons een gelijkenis van de vijgenboom, die maar geen vrucht draagt. En het geduld van de wijngaardenier: geef de vijgenboom een kans. God is genadig en geduldig. Intussen worden wij opgeroepen tot inkeer/bekering en vruchtdragen. Het is niet onverschillig hoe wij kiezen en leven. Op nieuw komt het kruis weer iets hoger op de aarde te liggen. Een vijgentak zonder vruchten staat naast het kruis om de boodschap “we schieten tekort” te versterken. Rode takken versterken de lijnen van het kruis en benadrukken het geduld en de genade van God. ![]() Zondag 30 maart, 4e zondag 40-dagentijd / Lucas 15: 11-32 Gelijkenis van de verloren zoon. “Wij kunnen toch alleen maar feestvieren en blij zijn?” Deze gelijkenis van de verloren zoon staat in het rijtje van de 3; over honderd schapen, tien penningen en twee zonen. Het wordt steeds spannender. Bij de schapen en de penningen wordt actief gezocht naar wat verloren is , bi de zoon niet. De zoon gaat, en de vader laat hem gaan. De vader wacht actief, op de uitkijk, want hij ziet de zoon al van verre komen en wordt met vreugde binnengehaald. De oudste zoon, die niet blij is, blijft buitenstaan. Wie is hier nu precies verloren? Jezus vertelt deze gelijkenissen aan de farizeeën en de schriftgeleerden die buiten mopperen als Jezus eet met de tollenaars en zondaars. Zij zijn als de oudste zoon die buitenstaat, maar net zo goed als de jongste die van hartelijk welkom is bij de vader. We weten de afloop niet. De uitnodiging is er wel: Kom vier feest, wees blij! Je broer is ‘als nieuw!’ Het kruis komt weer iets hoger op de aarde te liggen. Rond de aarde staan vergeet-mij-nietjes; om de zoon die wegging niet te vergeten, maar ook de zoon die thuisbleef vergeten we niet. (Judas)penningen en wol aan de horizontale tak, als teken van vreugde over wat gevonden is bij de schapen en bij het geld. ![]() Zondag 6 april, 5e zondag 40-dagentijd / Lucas 20: 9-19 De pachters en de wijngaard. “De steen die de bouwlieden afkeurden is de hoeksteen geworden”. Opnieuw een gelijkenis door Jezus vertelt. Over een wijnbouwer die op reis gaat en de wijngaard verpacht. Over pachters, die de opbrengst voor zichzelf houden en de knechten mishandelen. Uiteindelijk doden ze de zoon, de erfgenaam. Wat zal de eigenaar doen? De wijnbouwers doden en de wijngaard aan iemand anders geven? “Dat nooit” roepen de mensen die kennelijk begrijpen waar het over gaat. God die zijn volk loslaat. Het is kennelijk niet zo simpel of vanzelfsprekend om je toe te vertrouwen aan Jezus. Het is een struikelsteen. Gods heeft recht op ons. Alles wat we zijn, hebben en kunnen, hebben we aan Hem te danken. Geven we Hem waar Hij recht op heeft? Alleen zó wordt ons leven nieuw. Het kruis komt nu rechtop te staan en de hoekstenen komen eromheen te liggen. De hoeksteen, de rots die het fundament kan zijn, staat ![]() Zondag 13 april, 6e zondag 40-dagentijd / Lucas 19: 29-38 Intocht in Jeruzalem Ze antwoordden: “De Heer heeft het nodig”. Begrepen ze het helemaal, de leerlingen die het veulen moesten gaan halen? Waarom was het nodig dan? Of de eigenaars van het veulen die te horen kregen: “De meester heeft hem nodig” O ja, waarvoor dan? En toen de leerlingen dachten dat ze het begrepen en hun jassen op de grond legden te ere van een nieuwe heerser in Jeruzalem, zaten ze er toch nog naast. Toch past alles samen in wat God aan het doen is. Heilig leven is soms doen wat je gezegd wordt, ook al begrijp je het niet. Soms is het doen wat je denkt dat goed is en blijk je later naast te zitten. Het is vooral je altijd weer laten verrassen door het goede wat God ermee doet. Op deze Palmzondag staat de Intocht centraal, Jezus komt Jeruzalem binnen op een ezel. De menigte zingt Hosanna en leggen de palmtakken uitgespreid op de weg voor Jezus. Hosanna krijgt de overhand. Nu glanst de hemel, bloeit het land. Kom binnen Heer! Kom binnen in ons leven. vol van hoop verwachting handen hoog hosanna hij komt Koning van de vrede anders altijd anders deze nederige koning God leer ons de weg te gaan van deze koning van de vrede. ![]() Witte Donderdag, 17 april, Johannes 13: 1-15 / Johannes 14: 15-31 Jezus, die wist dat de Vader Hem alle macht gegeven had…. stond op….. begon de voeten van zijn leerlingen te wassen. Bij het kruis zijn de doeken en het water zichtbaar als teken. Witte Donderdag vieren wij het Avondmaal en gedenken hoe Jezus in deze nacht voor zijn dood Pesach vierde met zijn leerlingen. Brood en wijn. We lezen over de voetwassing, Jezus die voorgaat in dienen. Dienen vanuit kracht, vanuit overvloed. Jezus geeft zichzelf en leert hun de liefde. Langs die weg worden zij nieuwe mensen. ![]() Goede Vrijdag, 18 april, Johannes 18: 1-19 en : 42 Ik ben het. Als jullie Mij zoeken, laat deze mensen gaan. We lezen hoe Jezus gevangengenomen wordt. In Johannes gaat dat op een bijzondere manier, nu wordt duidelijk wie Jezus is: geen machteloos slachtoffer naar Koning. Jezus is hier Koning die zijn leerlingen voor de dood behoedt, die redding brengt. Dat maakt de vrijdag ‘goed’. God houdt deze wereld vast aan het kruis en langs deze weg van het kruis wordt alles uiteindelijk nieuw. Het kruis ligt op de stenen. Een liggend kruis zodat we het goed kunnen zien en ons hoofd moeten buigen. Tussen de stenen bloeien de rode bloemen, die het lijden symboliseren. Rood, de kleur van pijn en verdriet. Bloemen gekleurd door het bloed dat vloeit. ![]() Stille Zaterdag, 19 april, Johannes 20: 1-18 Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat hij uit de dood moest opstaan. De stilte van het graf. De dood. Maar het verhaal gaat rond, dat hij na drie dagen zal worden opgewekt. Zet er bewakers bij! Dood is dood en dat moet gegarandeerd worden. Een steen en soldaten! Intussen klinkt op Stille Zaterdag al de paasboodschap: HIJ is OPGESTAAN! Vandaag ligt er een grijs doek over de schikking, zodat we nog niet kunnen zien wat komt. We worden stil. In de paasnacht mogen we het doek ook weghalen, zodat PASEN zichtbaar wordt. Dat wat komen gaat is bijna zichtbaar als een lentetuin in het donker. ![]() PASEN, 20 april, Lucas 24: 1-12 Het lege graf, Hij is niet hier, hij is uit de dood opgewekt. Paasmorgen. Het licht breekt door. Alles wordt nieuw. De dood overwonnen, een nieuwe toekomst breekt open, door onze tranen heen. We volgen Maria in haar weg van rouw en gemis naar de overweldigende ontmoeting met Jezus, haar levende Heer. Een explosie van vreugde! Het kruis staat rechtop in een bloeiende lentetuin vol met witte bloemen. Tuin van licht, tuin van vreugde. Prachtige bloemen lentebodes tekenen van een nieuw begin een nieuwe wereld. | ||
terug | ||